Şeyh İbn 'Useymîn rahimehullah'a soruldu:

Soru: Selef sözcüğü ile kasdedilen nedir?

Cevap: Selef sözcüğünün anlamı, öncekiler ve eskiler demektir. Başkasına önce olan her şey onun selefidir.

Ancak selef sözcüğü mutlak olarak kullanıldığında onunla murâd edilen, fazîlet sâhibi ilk üç nesildir: Sahâbe, tâbi'ûn ve tebe-i tâbi'ûn. İşte Selef-i Sâlih bunlardır. Onlardan sonra gelip de onların menheci üzere yürüyenler de onlar gibidirler ve -zaman i'tibârıyla onlardan sonra gelseler de- Selef'in yolu üzeredirler. Selefîlik, Selef-i Sâlih radıyallahu anhum'un üzerinde yürüdüğü menhec hakkında kullanılır. Nitekim Nebî sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurur: "Şüphesiz ümmetim yetmiş üç fırkaya bölünecektir. Bu fırkaların -biri müstesnâ- tümü cehennemdedir. O da cemaattir." Diğer lafızda: "Bugün benim ve ashâbımın üzerinde olduğu yol üzere olanlardır." [Tirmizî (2641)]

Buna binâen burada selefîlik şu anlam ile mukayyeddir: Sahâbenin, tâbi'ûn menheci üzere olan ve onlara ihsân ile uyan herkes selefîdir. İsterse şu asırda, on dördüncü hicrî asırda yaşıyor olsun.

Fetâvâ fî'l-Akîde (2/1297)